Αντιαρρυθμικό: Χορηγείται σε περιπτώσεις:

• Βραδυκαρδίας γενικώς.
• Βραδυκαρδίας από τοπικά ή γενικά αναισθητικά.
• Εξασθένησης καρδιακού μυός.
• Κολποκοιλιακού αποκλεισμού παρασυμπαθητικοτονικής αιτιολογίας.
• Ατυχημάτων για την πρόληψη της συγκοπής, καθόσον προκαλείται μείωση της ευαισθησίας του καρδιακού μυός στην δράση του παρασυμπαθητικού.

Σπασμολυτικό: Χορηγείται σε περιπτώσεις:

• Πυλωροσπασμού
• Άλλων σπαστικών καταστάσεων γαστρεντερικού σωλήνα όπως π.χ. κωλικοίιπποειδών με εντερικούς σπασμούς. Σπασμοί οισοφάγου.
• Κωλικών χοληφόρων, ουρητήρων.
• Οξέως πνευμονικού οιδήματος ίππου.
• Άσθματος.
• Κρίσεων βρογχοσπασμών.
• Οξείας βρογχιολίτιδας.
• Κρίσεων αλλεργικών, με θεαματικά αποτελέσματα στον ίππο.

Αντίδοτο: Χορηγείται σε περιπτώσεις δηλητηριάσεων από:

• Οργανοφωσφορικούς εστέρες (παράθειο κ.λπ.)
• Άλλους αναστολείς της χολινεστεράσης (καρβαμιδικοί εστέρες).
• Παρασυμπαθητικομιμητικά φάρμακα: Φυσοστιγμίνη, Πιλοκαπρίνη, Αρεκολίνη.
• Μανιτάρια (MANITA MUSCARIA)

Προαναισθητικά: Χορηγείται για τη μείωση των εκκρίσεων και των περισταλτικών κινήσεων.