Αντιαρρυθμικό: Χορηγείται σε περιπτώσεις:
- Βραδυκαρδίας γενικώς.
- Βραδυκαρδίας από τοπικά ή γενικά αναισθητικά.
- Εξασθένησης καρδιακού μυός.
- Κολποκοιλιακού αποκλεισμού παρασυμπαθητικοτονικής αιτιολογίας.
- Ατυχημάτων για την πρόληψη της συγκοπής, καθόσον προκαλείται μείωση της ευαισθησίας του καρδιακού μυός στην δράση του παρασυμπαθητικού.
Σπασμολυτικό: Χορηγείται σε περιπτώσεις:
- Πυλωροσπασμού
- Άλλων σπαστικών καταστάσεων γαστρεντερικού σωλήνα όπως π.χ. κωλικοίιπποειδών με εντερικούς σπασμούς. Σπασμοί οισοφάγου.
- Κωλικών χοληφόρων, ουρητήρων.
- Οξέως πνευμονικού οιδήματος ίππου.
- Άσθματος.
- Κρίσεων βρογχοσπασμών.
- Οξείας βρογχιολίτιδας.
- Κρίσεων αλλεργικών, με θεαματικά αποτελέσματα στον ίππο.
Αντίδοτο: Χορηγείται σε περιπτώσεις δηλητηριάσεων από:
- Οργανοφωσφορικούς εστέρες (παράθειο κ.λπ.)
- Άλλους αναστολείς της χολινεστεράσης (καρβαμιδικοί εστέρες).
- Παρασυμπαθητικομιμητικά φάρμακα: Φυσοστιγμίνη, Πιλοκαπρίνη, Αρεκολίνη.
- Μανιτάρια (MANITA MUSCARIA)
Προαναισθητικά: Χορηγείται για τη μείωση των εκκρίσεων και των περισταλτικών κινήσεων.